Apollohal Amsterdam

Sporthal Apollohal is een monumentaal gebouw op de hoek van de Apollolaan en de Stadionweg in Amsterdam. Het werd in 1934 gebouwd door de architect Albert Boeken met medewerking van W. Zweedijk in de stijl van het nieuwe bouwen. Sporthal Apollohal is een monumentaal gebouw op de hoek van de Apollolaan en de Stadionweg in Amsterdam. Het werd in 1934 gebouwd door de architect Albert Boeken met medewerking van W. Zweedijk in de stijl van het nieuwe bouwen.

De Apollohal was aanvankelijk een tennishal, later een tentoonstellingsgebouw en een ijsbaan. Na een grootschalige renovatie in 2004-2005 (architect: André van Stigt) wordt de hal gebruikt door sportverenigingen, vooral voor basketbal. De hal is de thuishaven van professioneel basketbalclub BC Apollo. Sinds 2004 is het een rijksmonument. Het gebouw wordt beheerd onder het Amsterdamse Stadsdeel Zuid.

Het gebouw

Het ontwerp in de stijl van het nieuwe bouwen is het belangrijkste werk van Boeken en een vroeg voorbeeld van staalskeletbouw. Een constructie van gelaste, stalen spanten maakt het mogelijk om een grote, vrije overspanning te maken. De muren hebben geen dragende functie en konden dus uit licht materiaal (in dit geval voornamelijk glas) opgetrokken worden.

Door de grote oppervlakte van het gebouw is het een aantrekkelijke locatie om meer flexibel gebruik in te richten. De gemeente Amsterdam heeft dit plan actief in werking gezet en samen met architectenbureau van Stigt, Synarchis Adviesgroep, aannemer De Geus Bouw en enkele specialistische marktpartijen, waaronder ons bedrijf, is het plan verder ontwikkeld, uitgedacht en uitgevoerd.

De rol van TreNoMat

Ons aandeel in dit project omvatte het leveren en aanbrengen van 3 stuks elektrische optrekbare, akoestische scheidingswanden, waarmee de hal in 4 apart te gebruiken gymzalen opgedeeld kan worden.

De moeilijkheidsgraad bij dit project was enerzijds de monumentale status van het gebouw en anderzijds de ruimteakoestiek. Omdat het een monumentaal pand is zijn er zware restricties ten aanzien van bouwkundige aanpassingen en toevoegingen.

Aangezien bijna de hele opbouw van de hal uit glas bestaat en hier dus verder niet aan getoornd mag worden, was het een hele uitdaging om de wand constructief te kunnen ophangen, zonder de oorspronkelijke constructie hierbij te wijzigen en om tegelijkertijd de wanden maximaal absorptievermogen te geven om de geluidsreflectie op het glas voldoende te kunnen afbreken, met name in de twee middelste zaaldelen.

De absorptiewaarden in kaart brengen

De eerste stap om tot een goede invulling te kunnen komen is het in uitgebreid kaart brengen van de nagalmtijd in het gebouw, zodat de selectie van materialen die moeten worden toegepast, de bijbehorende absorptiewaarden en de hoeveelheden (aantal vierkante meters) van het toegepaste materiaal kunnen worden bepaald.

Met deze gegevens kan vervolgens via een akoestische model verder worden bepaald op welke plek nog extra absorptievoorzieningen aangebracht moeten worden en in welke hoedanigheid. Hierbij wordt met de verdeling van materiaal rekening gehouden met alle mogelijke indelingsvarianten, dus zowel in een situatie met opgetrokken scheidingswanden, als in de situatie met neergelaten scheidingswanden.

Optimale nagalmtijd dankzij TripleComfort volledig geperforeerde scheidingswanden

De materialen en benodigde aanpassingen zijn zorgvuldig geselecteerd om tot de meest optimale oplossing te kunnen komen. In dit geval werd duidelijk dat geluidsabsorptie maximaal moest worden ingericht in de scheidingswanden, omdat er zeer weinig bouwkundig oppervlak beschikbaar zou zijn om dit te compenseren. Om deze reden hebben wij onze TripleComfort scheidingswanden gemonteerd.

Ook het onderste deel van de bouwkundige wanden in sporthal is volledig akoestisch uitgevoerd en in combinatie met scheidingswanden, die aan twee zijden volledig geluidsabsorberend zijn uitgevoerd is de nagalmtijd na realisatie en in alle ruimtes en in normcategorieën nu op orde.